Części motocyklowe
Kawasaki GPZ 600

Kawasaki GPZ 600 zostało zaprezentowane w 1984 roku podczas dorocznych targów motoryzacyjnych IFMA w Kolonii. Jako, że statyczne przedstawienie przyszłego bestsellera nie wzbudziło aż tak dużych emocji jak przewidywano, Japończycy zorganizowali pokaz potencjału sportowego na torze Circuito del Jarama w Hiszpanii. Ten z kolei wywarł na wszystkich ogromne wrażenie i było już wiadomo, że nowy Super Sport od "zielonych" zrobi w swoim segmencie spore zamieszanie. W dniu premiery był najmocniejszym motocyklem sportowym w swojej klasie pojemnościowej oraz, co wydaje się nielogiczne, jedną z najtańszych pozycji w segmencie. Powszechnie uważa się, że GPZ 600 był inicjatorem kilkudziesięcioletniej rywalizacji pomiędzy japońskimi producentami (która zakończyła się w 2018 roku, po tym jak ze sportowej klasy 600 wycofały się prawie wszystkie koncerny) oraz pierwszym, pełnoprawnym członkiem segmentu Super Sport 600.

GPZ 600 (zwane na rynku amerykańskim Ninja 600 R) zostało wyposażone w nowoczesny, czterocylindrowy silnik o pojemności 592 cm³. Szesnastozaworowa głowica z podwójnym wałkiem rozrządu oraz chłodzenie cieczą stały się kamieniem milowym w serii GPZ. Mimo, że układ zasilania klasycznymi gaźnikami nie był najnowszą technologią w tamtych czasach, to nie przeszkodził on w osiągnięciu imponujących parametrów. Maksymalna moc rzędowej "czwórki" wynosiła aż 85 KM, co pozwalało na osiągnięcie pierwszej "setki" w 4,2 sekundy oraz prędkość maksymalną ponad 215 km/h. Jeśli dodamy do tego doskonałą elastyczność jednostki, precyzyjną skrzynią biegów o sześciu przełożeniach oraz akceptowalne spalanie (6-7 l/100 kilometrów) otrzymamy doskonały motocykl sportowy do codziennego użytkowania.

Podczas projektowania GPZ 600 oparto się na konstrukcji modelu GPZ 550, choć jak widać, chociażby po budowie jednostki napędowej, nie ma on zbyt dużo wspólnego z protoplastą. W zależności od kraju sprzedaży komponenty osadzono w ramie z rur stalowych lub odlewanej z aluminium z elementami tworzyw sztucznych. Tarczowy układ hamulcowy z dwutłoczkowymi zaciskami hydraulicznymi zapewniał fenomenalną drogę hamowania (100-0 km/h na odcinku 44 metrów), systemy AntiDive oraz AVDS (Automatic Variable Damping System) zapobiegały nadmiernemu "nurkowaniu" przodu podczas hamowania oraz dobierały nastawy zawieszenia zależnie od obciążenia motocykla, a rozbudowana deska rozdzielcza z ciekłokrystalicznym wyświetlaczem przekazywała niezbędne informacje.

Kawasaki GPZ 600 było dostępne w salonach jedynie przez pięć lat, aczkolwiek ten krótki okres wystarczył, aby rozwojowi klasy 600 narzucić niesamowite tempo. Mimo, że obecnie jego specyfikacja nie zrobi na nikim większego wrażenia, to trzeba pamiętać że w połowie lat 80' moc 130 KM z "litra" wywoływała ogromną sensację wśród motocyklistów. Dla zobrazowania, jak szybka była "sześćsetka" z gamy GPZ wystarczy porównać ją do współczesnego modelu ZX-6R Ninja, który jest jej bezpośrednim następcą. Nowoczesna technologia sprawia, że Ninja przyspiesza od 0-100 km/h w 3,6 sekundy, zaś 33. letnie GPZ robi to jedynie o 0,6 sekundy wolniej, będąc jednocześnie 15 kilogramów cięższe.