Części motocyklowe
KTM Duke 690

W 2008 roku KTM wprowadził do sprzedaży trzecią generację modelu Duke, czyli topowego naked bikea szargającego nerwy japońskiej konkurencji. Motocykl dostał nowy silnik o zwiększonej pojemności oraz zupełnie zmodernizowaną stylistykę, wyeliminowano w nim także większość cech Supermoto znanych z poprzednich wersji. Chłodzona cieczą jednostka o pojemności 653 cm ³ generowała moc 70 KM oraz maksymalny moment obrotowy 67 Nm dostępny już przy 5500 obr/min. Tak żwawe serce w motocyklu ważącym jedynie 148,5 kilograma dostarczało niebywałą dawkę emocji. Niska masa to w dużej mierze zasługa wahacza odlanego z aluminium oraz nowej ramy z chromowo-molibdenowych rur stalowych o wadze jedynie 9 kilogramów, której wyeksponowana kratownicowa konstrukcja stała się charakterystycznym elementem większości maszyn szosowych austriackiego producenta. Jednoślad otrzymał także nową skrzynię biegów o dodatkowym szóstym przełożeniu, gwarantując jeszcze lepszą elastyczność i równie dobrą precyzję co w starych modelach. Natomiast za przeniesienie napędu odpowiada łańcuch typu X-ring, odznaczający się długowiecznością i dużą wytrzymałością na skrajne obciążenia.

Po raz pierwszy motocykl z serii Duke został wyposażony w elektroniczny system wtrysku paliwa, producenci postawili na sprawdzoną markę Keihin. Poskutkowało to nie tylko lepszą reakcją na ruchy manetki gazu, ale także zmniejszyło spalanie oraz przystosowało KTM-a do najnowszych norm emisji spalin.

Tak jak w poprzednich modelach tarczowy układ hamulcowy pochodził z oferty włoskiego Brembo, za dopłatą dostępna była również wersja z systemem ABS. Zawieszenie przednie typu Upside-down oraz tylne w systemie Monoshock posiadało szeroką regulację napięcia wstępnego i tłumienia odbicia. W przypadku tych podzespołów postanowiono zerwać z tradycją, "zawiasy" pochodziły nie od topowego producenta WP, lecz od firmy KT Suspension będącej filią austriackiego koncernu. Także ogumienie zostało wzięte z najwyższej półki. Na ażurowych felgach z lekkich stopów aluminium znajdziemy szosowe opony Dunlop Sportmax GPR. Układ wydechowy został w całości umiejscowiony pod jednostką napędową, co nie tylko zmniejszyło jego wagę, ale także skoncentrowało więcej masy w okolicach środka ciężkości.

W 2010 roku pojawiła się bliźniacza wersja Dukea 690, której nadano symbol "R". W przypadku podrasowanego modelu pojemność jednostki napędowej odpowiadała liczbie zawartej w nazwie maszyny. Dzięki temu moc maksymalna wzrosła do 70 KM, a moment obrotowy do 70 Nm. Ponadto motocykl został zaopatrzony w układ wydechowy wykonany w całości z tytanu. Dzieło Akrapovica nie tylko podkręcało moc i jeszcze bardziej obniżało masę, ale także dzięki regulowanemu katalizatorowi spełniało ówczesne normy emisji spalin. Wersja "R" to także bardziej zaawansowana elektronika z dwoma specjalnymi trybami jazdy (Sport i Rain), niższa kierownica ze sportowymi setami, wyżej zamontowane podnóżki i siedzenie, przedni zacisk typu Monoblock oraz przezroczysta osłona filtra powietrza. Wyróżnia ją również inne malowanie. Felgi oraz kratownicowa rama są polakierowane na charakterystyczny pomarańczowy kolor, a reszta maszyny opływa w głęboką czerń.

KTM Duke 690 to nie lada gratka dla fanów szybkiej jazdy. Krótki rozstaw osi, scentralizowana masa oraz niewielka waga powodują wyjątkowo dobre prowadzenie, które dodatkowo wspomagane jest przez system kontroli trakcji, inteligentne tryby jazdy i ABS. Jest to również obecnie najmocniejszy jednocylindrowy motocykl, lecz przez efektywną pracę wałka wyrównoważającego jeździec nie musi bać się wibracji generowanych przez narwanego singla.