Yamaha TDM 850 części

Charakterystyka Yamaha TDM 850

Yamaha TDM 850 to motocykl wyłamujący się poza wszelkie schematy, którego w dniu premiery nie można było przypisać do żadnej istniejącej już kategorii czy klasy jednośladów. Żwawy silnik rodem z maszyn startujących w morderczym rajdzie Paryż-Dakar, zawieszenia o długim skoku umożliwiające wjazd w cięższy teren i układ hamulcowy wyjęty z najmocniejszych motocykli sportowych z oferty japońskiego producenta. Dzięki komponentom o tak skrajnej specyfikacji konstruktorom z Hamamatsu udało się stworzyć pojazd idealny do dalekiej turystyki, maszynę o niezwykłej trwałości i wytrzymałości na skrajne warunki, a zarazem niezwykle szybką i komfortową do podróżowania na trasach o wyśmienitej nawierzchni. TDM 850 przez 11 lat obecności na rynku nieprzerwanie zaprzeczało powiedzeniu "że jak coś jest do wszystkiego, to jest do niczego" i pod postacią egzemplarzy z drugiej ręki po dziś dzień trwa w swojej misji.

Największy podziw wśród posiadaczy zawsze wzbudzało serce wielozadaniowej Yamahy. Dwucylindrowy silnik o pojemności 849 cm ³ został zbudowany na bazie jednostki z modelu Tenere 750, aczkolwiek zanim trafił on w ręce zwykłych użytkowników turystycznego enduro został bezkompromisowo przetestowany w najcięższym wyścigu świata. W latach 90', gdy TDM 850 było już dostępne w ofercie Yamahy, takie legendy sportu motorowego jak Stephane Peterhansel i Edi Orioli na maszynach z takim samym silnikiem stawali na najwyższym miejscu podium aż ośmiokrotnie. Już podczas walki w piaskach afrykańskiej Sahary maszyneria została poddana pieczołowitemu sprawdzeniu, więc gdy pojawiła się w "cywilnym" świecie nie było mowy o nawet jak najmniejszym niedopatrzeniu czy wadach w konstrukcji. Motocykliści z całego świata od razu przekonali się o dopracowaniu jednostki. Regulacje luzu zaworowego przewidziane były co 40 000 kilometrów, w normalnej eksploatacji silnik zadowalał się bardzo małymi racjami paliwa (spalanie na poziomie około 5 l/100 kilometrów), a sam serwis jednośladu był na tyle prosty, że żaden przeciętny nabywca nie miał z nim najmniejszego problemu. Podczas jazdy przypisywano TDM kolejne superlatywy. Moc 78 KM i moment obrotowy 79 Nm pozwalały na bardzo dynamiczne przyspieszenia i rozpędzały maszynę do ponad 200 km/h. Dzięki precyzyjnej pracy skrzyni biegów o pięciu przełożeniach pierwsza "setka" pojawiała się na analogowym prędkościomierzy po upływie tylko 4 sekund, co na początku lat 90' było niemałym zaskoczeniem w motocyklu o takim przeznaczeniu. Tak mocne źródło napędu spowodowało ogromne zainteresowanie innowacyjnym modelem i ściągnęło na serię TDM zaskakującą falę popularności wśród europejskich klientów.

Jednakże Yamaha nie odniosła by aż tak dużego sukcesu bez odpowiedniego wsparcia pozostałych podzespołów. Jednostkę osadzono w stalowej ramie typu Deltabox o niezwykłej sztywności i wytrzymałości, zawieszenia o dużym skoku z zadowalającym zakresem regulacji umożliwiały dostosowanie charakterystyki do obciążenia i pokonywanego terenu, a tarczowy układ hamulcowy zapewniał całkowitą skuteczność w każdych warunkach i bardzo krótką drogę hamowania.

Największe kontrowersje zawsze budziła stylistyka pierwszej generacji. Przednia czasza z dwoma okrągłymi reflektorami w jednych budziła niesmak, zaś drudzy uważali ja za niezwykle uroczą. Najważniejsze jednak że całkowicie pełniła swoją funkcję, bez której nie byłoby mowy o dalekodystansowym przeznaczeniu. Niewielka owiewka ze średniej wysokości szybą idealnie odchylała strumień powietrza od kierowcy oraz dostatecznie chroniła przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. Po zestawieniu jej z wygodną kanapą i podręcznikowo umieszczonymi podnóżkami komfort jazdy na TDM 850 urósł do nieprawdopodobnego poziomu.

W 2002 roku pojawił się następca "850-tki". Mimo że TDM 900 uznawany jest za dużo bardziej dopracowany motocykl, to nie można powiedzieć że wyeliminował on największe wady swojego poprzednika, bo ten najzwyczajniej ich nie miał.

TDM 850 H 78 km 3VD 1995-1996

Druga generacja Yamahy TDM850 zadebiutowała w 1996 roku, i była produkowana w niezmiennej formie do 2001 roku. W stosunku do poprzedniej wersji zaszły zmiany w zawieszeniu, które wpłynęły na polepszenie prowadzenia w mieszanym terenie.

Poprzez kontrowersyjny wygląd drugiej wersji motocykl nie cieszył się tak dużą popularnością, jak choćby jego następca TDM900. Jednak prawdziwi podróżnicy nie będą się skupiać na walorach estetycznych, docenią natomiast wszechstronność i niezawodność podczas przemierzania odległych zakątków świata. Podczas podróży dobrą widoczność dadzą dwa przednie reflektory, a obszerna wyprofilowana kanapa zapewni komfortowy przejazd nawet z pasażerem. Przez cały okres produkcji na rynek trafiło kilka wersji kolorystycznych TDM.

TDM 850 H 78 km 3VD 1991

Z zapotrzebowania na wszechstronny motocykl w 1991 roku zrodziła się Yamaha TDM850. Poprzez powiększenie tulei cylindrowych silnika z XTZ750 jednostka napędowa urosła do 849 cm³. Serce jednośladu generuje moc niecałych 74 KM, co jest wystarczającą wartością do odbywania dalekich podróży.

W pokonywaniu dużych dystansów pomogą 18 calowe koła, wydajny układ hamulcowy oraz wygodna i obszerna kanapa. Jest to motocykl wielozadaniowy radzący sobie zarówno w szybkich przejazdach na autostradzie, jak i na szutrowych drogach. Masa motocykla oraz zastosowane zawieszenie o niewielkim skoku nie pozwoli jednak na wojaże w ciężkim terenie. Przez cały okres produkcji pierwszej generacji w modelu zachodziły jedynie zmiany kolorystyczne.