Części motocyklowe
Yamaha TRX 850

Na początku lat 90' na rynku motocykli z silnikiem V-twin rozgrywała się wielka batalia pomiędzy Włochami (reprezentowanymi przez Ducati 916), a Japończykami (którzy na ring wypuścili Hondę VTR1000 i Suzuki TL1000). Na pięć lat przed rozpoczęciem nowego millenium Yamaha postanowiła dołączyć do rywalizacji, wystawiając do walki swojego najnowszego sportowca- model TRX 850.

Motocykl został wyposażony w innowacyjną jednostkę napędową w układzie Twin, jakiej świat seryjnie produkowanych jednośladów jeszcze nie widział. W dwóch równolegle umieszczonych cylindrach kąt zapłonu wynosi 270 stopni, co niosło za sobą wiele zalet. Przede wszystkim podczas pracy silnika żaden z tłoków nigdy nie pozostaje w bezruchu, co skutkuje ciągłym ruchem koła zamachowego, a to z kolei pozwala na nagromadzenie dużego zapasu energii kinetycznej. W efekcie silnik pracuje płynniej niż w konstrukcjach o 180 i 360 stopniowym kącie zapłonu. Taka jednostka cechuje się niezwykle równą pracą, mniejszymi wibracjami i efektywniejszym wypalaniem mieszanki. Jest to też o wiele trwalsza konstrukcja i pozwala na zwiększenie mocy jednostki bez potrzeby wzmacniania podzespołów. Innowacyjne rozwiązanie w kolejnych latach zostało zastosowane przez wiele renomowanych marek w motocyklach o wysilonych jednostkach.

Kolejnym przełomem było umieszczenie suchej miski olejowej w kadłubie silnika, co znacząco uprościło konstrukcję i wyeliminowało zewnętrzne kanały obiegu oleju. Miało to także duży wpływ na koszty produkcji, a w efekcie na ostateczną cenę jednośladu.

Yamaha nie bez powodu stylistycznie wzorowała się na Ducati 916, TRX miał być bowiem tańszą i lepiej wykonaną alternatywą dla drogiego Włocha. Wyeksponowana kratownicowa rama, będąca nieodłącznym elementem motocykli z Bolonii, nie pozostawiała żadnych wątpliwości co do inspiracji projektantów z kraju kwitnącej wiśni. Dlaczego więc mimo nienagannej stylistyki, nowoczesnego silnika, dobrego układu hamulcowego i efektywnych zawieszeń TRX nie odniósł sukcesu i jego produkcja zakończyła się już po 4 latach od premiery? Zapewne dużą rolę odegrały osiągi. Jednostka "850-tki" generując 79 KM była o wiele słabsza od konkurencji, nawet mniejsze wielocylindrowe modele Yamahy generowały większą moc. Kolejnym minusem było bezpardonowe nawiązanie do Ducati, bowiem nie każdy motocyklista chciałby jeździć na kopi. Do mniejszych zaniedbań można zaliczyć również twardą kanapę, brak uchwytów dla pasażera i wskaźnika paliwa oraz lusterka o ograniczonej widoczności.

TRX znalazł niewielu miłośników, jednakże był cenioną maszyną do codziennej jazdy i wypadów na tor, gdzie pokazywał duże pokłady temperamentu. Yamaha niestety nie dawała się do dalszych podróży, ponieważ przez wysoko wyprowadzone masywne tłumiki montaż kufrów bocznych był niemożliwy. Ci którzy jednak chcieli spróbować sił na długich trasach musieli zadowolić się tankbagiem i centralną skrzynią, co znacząco zmniejszało przestrzeń bagażową.