Części motocyklowe
Yamaha TT 125 2000

TT 125 to pierwszy małolitrażowy motocykl terenowy w historii Yamahy. Gdy pojawił się w ofercie japońskiego giganta w 1979 roku, czyli cztery lata po premierze przełomowego modelu 500, jego sukces był z góry przesądzony. Ogromna popularność gamy TT w Stanach Zjednoczonych oraz początki zamiłowania morderczym rajdem Paryż-Dakar sprawiły, że marketingowcy z Hammamatsu nie mieli zbyt wiele pracy, a księgowi notowali co raz większe wyniki sprzedaży.

Konstrukcja TT 125 w dużej mierze opera się na modelu RX 125, który został wprowadzony do sprzedaży w tym samym roku. Jak to bywa w takich przypadkach jednoślady cierpiały na różne bolączki, aczkolwiek użytkownicy obu z nich nie mieli większych powodów do narzekań. Moc jednocylindrowego silnika dwusuwowego przekraczała 14 KM, co pozwalało na szaleństwa w terenie oraz uzyskanie prędkości maksymalnej 110 km/h na drogach utwardzonych. Chłodzona powietrzem jednostka napędowa o pojemności 123 cm³ dla lepszego rozłożenia masy posiadała cylinder lekko pochylony do przodu, zasilał ją klasyczny gaźnik uznanej firmy Mikuni, zaś pośrednim przeniesieniem mocy na tylne koło zajmowała się skrzynia biegów o pięciu krótkich przełożeniach. To sprawiało że zarówno w mieście jak i na wyboistych szlakach Yamaha nie pozostawała w tyle za konkurencją, a jedyną przeszkodą w bezgranicznym szaleństwie był układ hamulcowy z dwoma bębnami o dość małej średnicy. Niecodziennie spotykanym w tamtych czasach rozwiązaniem w klasie 125 był system automatycznego smarowania silnika Autolube, który w połączeniu z dwoma 1,5 litrowymi zbiornikami oleju stanowił dla użytkowników ogromne udogodnienie w codziennej eksploatacji.

Największe różnice w stosunku do wersji RX znajdziemy w zawieszeniu oraz układzie przeniesienia napędu. Ilość zębów zębatki zdawczej została zmniejszona z 14 do 12, a skok przedniego zawieszenia hydraulicznego został zwiększony o 20 mm. Od 1982 roku użytkownicy z większości krajów w jakich był sprzedawany model TT 125 doczekali się efektywniejszego widelca teleskopowego renomowanej, włoskiej marki Ceriani, który w tej klasie pojemnościowej stanowił wzór dla konkurencji.

Yamaha TT 125 to pełnoprawny motocykl klasy enduro, który z pewnością nie próbuje niczego udawać. Szeroka kierownica z poprzecznym wzmocnieniem, fabrycznie zamontowane opony terenowe o rozmiarze 19 i 18 cali, żwawa jednostka napędowa, wyśmienite zawieszenie i niska masa własna dają szerokie spectrum zastosowań poza utartymi szlakami. Co ciekawe, jak na dwusuwowy motocykl z końca lat 70' ubiegłego wieku Yamaha TT 125 jest dość ekonomicznym środkiem transportu. Średnie spalanie w trasie nie przekracza 3 l/100 kilometrów, a w dynamicznym ruchu miejskim i podczas jazdy off-road'owej wzrasta maksymalnie o 40%. Przy 7 litrowym zbiorniku paliwa takie wyniki stoją na jak najbardziej akceptowalnym poziomie i nie odbiegają od obecnie produkowanych "125-tek". Tym bardziej wynik robi wrażenie, gdy weźmiemy pod uwagę zastosowanie rozwiązań sprzed prawie 40 lat.

Mimo że produkcja pierwotnego TT 125 zakończyła się 1983 roku, to w dzisiejszych czasach w pewnych zakątkach globu nadal mamy szansę spotkać motocykle z charakterystycznym logiem zdublowanej litery T. Na początku XXI wieku w Ameryce Południowej gama TT była produkowana równolegle z identyczną serią DT (nazewnictwo europejskie i amerykańskie), a obecnie jest wytwarzana zgodnie z linią WR. TT korzysta z konstrukcji obydwu serii, ale nie ma komponentów koniecznych do uzyskania homologacji, co ogranicza masę własną i czyni ją jeszcze lepszą podczas przepraw w ciężkim terenie.