Części motocyklowe
Kawasaki GPZ 305

Kawasaki GPZ 305 to małolitrażowy motocykl klasy naked, który dzięki pokrewieństwu z większymi modelami serii GPZ odniósł niemały sukces na całym świecie. Podczas projektowania tego jednośladu japońscy konstruktorzy i marketingowcy zastosowali schemat, który po kilkudziesięciu latach wciąż sprawdza się w dzisiejszych czasach. Zadanie, jakie im powierzono było teoretycznie proste. Stworzyć motocykl przyjemny dla użytkowników, który ekonomią i niską ceną nie ustępowałby konkurencyjnym modelom, ale dzięki stylistyce i malowaniu nawiązujących do takich modeli jak GPZ 1100, GPZ 900 i GPZ 750 wyprzedał by je o krok. I tak powstało GPZ 305, czyli niepozorna maszyna o zadowalających osiągach, napędzana bezgłośnym paskiem zębatym z dodatkiem ówcześnie innowacyjnego kevlaru, której rozruch odbywa się za pomocą elektronicznego rozrusznika.

GPZ 305 zostało wyposażone w dwucylindrową jednostkę napędową o pojemności 306 cm³ generującą moc 26 KM i moment obrotowy na poziomie 25,5 Nm. Czterosuwowy silnik zasilany dwoma gaźnikami renomowanej marki Keihin posiadał czterozaworową głowicę z pojedynczym wałkiem rozrządu. Pośrednim przeniesieniem mocy na tylne koło zajmowała się sześciostopniowa skrzynia o dość krótkich przełożeniach, dzięki którym przyspieszenia niewysilonego silnika stały na bardzo dobrym poziomie, a osiągnięcie prędkości maksymalnej 150 km/h trwało zaledwie kilka chwil. Dla poprawienia komfortu podróżowania jednostka napędowa została osadzona w stalowej ramie na tzw. silentblock'ach, które pochłaniały większość wibracji przekazywanych na kierowcę i pasażera.

Nawiązań do pozostałych modeli z serii GPZ była cała lista. Amortyzacją tylnego koła powierzono centralnej kolumnie resorująco-tłumiącej opartej na wahaczu wleczonym, tarczowo-bębnowy układ hamulcowy osadzono na aluminiowych felgach z większych modeli, a niewielka owiewka na kierowcy była miniaturową wersją tej z GPZ 750.

Tak jak pozostałe motocykle z serii GPZ, również "305-tka" należała do klasy Sport Tourer. Niewysilona jednostka czterosuwowa nawet przy dynamicznej jeździe zadowalała się maksymalnie 4 l/100 kilometrów, co przy zbiorniku paliwa o pojemności 16,5 litra zapewniało zasięg ponad 400 kilometrów na jednym tankowaniu. Jeśli dodamy do tego elastyczną charakterystykę silnika, wygodną pozycję za kierownicą i godziwe osiągi dające wysoką prędkość przelotową otrzymamy idealny motocykl do dalekiej turystyki. W dalekiej trasie nieocenione będzie także rozbudowany zestaw wskaźników, obejmujący m.in. wskaźnik poziomu paliwa, który w tamtych czasach w tej klasie pojemnościowej robił wrażenie.

GPZ 305 to bez wątpienia motocykl udany, o czym świadczy nie tylko ponad 11 letni okres produkcji i ogólne uwielbienie wśród motocyklistów, ale także docenienie przez renomowaną prasę motocyklową z całego świata. W 1984 roku otrzymał tytuł "Najlepszego Motocykla Roku 1983" (w kategorii jednośladów poniżej pojemności 460 cm³) nadawanym przez czasopismo Cycle World.