Części motocyklowe
Kawasaki GPZ 500

Kawasaki GPZ 500 było dla wielu motocyklistów jedyną szansą posmakowania sportowych emocji za niewygórowaną cenę. Przez ponad 15 lat w ofercie Japończyków był to jeden z najbardziej uniwersalnych jednośladów, który słusznie dzierżył miano Sport Tourera. W najmocniejszej wersji silnikowej użytkownicy mogli cieszyć się mocą okrągłych 60 KM, która w połączeniu z wydajnym, tarczowym układem hamulcowym, sportową pozycją za kierownicą oraz zadowalającym zawieszeniom pozwalały na dynamiczne przyspieszenia i odczuwanie ogromnej przyjemności z pokonywania zakrętów.

Wszechstronne GPZ 500 wyposażono w dwucylindrową jednostkę napędową o pojemności 498 cm³, która w późniejszych latach napędzała wiele rynkowych hitów Kawasaki z różnych segmentów. Nowoczesny silnik GPZ, będący konstrukcyjną "połówką" źródła napędu czterocylindrowego modelu GPZ 900, znalazł miejsce m.in w enduro KLE 500 oraz soft chopperze EN 500, a w późniejszych latach również w popularnych nakedach, jak ER5 i ER6 N/F. Chłodzona cieczą, ośmiozaworowa jednostka z podwójnym wałkiem rozrządu generowała moc od 27 do 60 KM. Ogromna przepaść między osiągami wersji z różnych rynków była efektem modernizacji w gaźnikowym układzie zasilania marki Keihin (pochodzącym z wyżyłowanego modelu GPZ 1000 RX). Niezależnie od wybranej wersji motocykliści cieszyli się legendarną wytrzymałością jednostki oraz niskim spalaniem, które w połączeniu z 18 litrowym zbiornikiem paliwa gwarantowało zasięg ponad 350 kilometrów na jednym tankowaniu. Wybierając najmocniejszy wariant GPZ 500 dysponowali przyspieszeniem od 0-100 km/h w niespełna 4,5 sekundy oraz prędkością maksymalną prawie 200 km/h.

Jako, że GPZ 500 w ofercie Kawasaki otrzymał pozycję szybkiego motocykla turystycznego jednostka napędowa została wyposażona w wałek wyrównoważający, który skutecznie niwelował drgania przenoszone na podróżujących. Od premiery w 1987 roku "500-tka" ze stajni Kawasaki wyrobiła sobie renomę komfortowego krążownika, który dzięki ergonomicznej pozycji za kierownicą, obszernej kanapie oraz rozbudowanym owiewkom gwarantującym doskonałą ochronę przed wiatrem i deszczem nawet dziś jest chętnie wybieranym motocyklem wśród początkujących obieżyświatów z adrenaliną we krwi.

Największą przyjemność z jazdy motocykliści odczują zapewne dosiadając modeli wyprodukowanych po 1994 roku, ponieważ przyniósł on największe modyfikacje wpływające na stabilności i komfort prowadzenia. Zmiany wprowadzono wtedy nie tylko w pozycji za kierownicą i aerodynamicznej owiewce, ale co najważniejsze, zwiększono rozmiar kół z 16 do 17 cali. W tym roku pojawił się także tylny hamulec tarczowy, który wyparł przestarzały bęben i doskonale współgrał z przednim dwutarczowym układem hamulcowym z dwoma zaciskami jednotłoczkowymi.

Ogromna popularność GPZ 500 na całym świecie (w samych Niemczech sprzedano ponad 25 tys. sztuk drugiej generacji) nie oznacza jednak, że wielozadaniowy Sport Tourer był pozbawiony wad. W pierwszych modelach użytkownicy narzekali na mierną skuteczność przedniego układu hamulcowego z pojedynczą tarczą i dwutłoczkowym zaciskiem hydraulicznym, co producent wyeliminował już na rok po wprowadzeniu do sprzedaży. Kolejnym mankamentem wszystkich generacji "500-tki" było zbyt "miękkie" przednie zawieszenie, które mimo regulacji napięcia wstępnego sprężyn i tak nie pozwalało w pełni wykorzystać potencjału motocykla podczas pokonywaniu zakrętów z dużą prędkością. Mniejszymi wadami GPZ był szybko rdzewiejący układ wydechowy oraz niedostatecznie spasowanie elementów karoserii, aczkolwiek mając na uwadze, że była to dolegliwość większości motocykli z tamtych czasów, to w Kawasaki nie jest znaczącym problemem.

Obecnie Kawasaki GPZ 500 to idealna propozycja dla początkujących motocyklistów z małym budżetem na pierwszy poważny motocykl. Urzekająca stylistyka lat 90', mocna, aczkolwiek okiełznana jednostka napędowa, łatwy dostęp do części zamiennych oraz niezniszczalność konstrukcji to tylko ułamek tego, co można otrzymać za równowartość nowego motocykla klasy "125" produkcji Chińskiej.