Części motocyklowe
Kawasaki GPZ 750

Kawasaki GPZ 750 to motocykl sportowy produkowany w latach 1982-1985, będący rozwinięciem modelu GPZ 550. Został wyposażony w czterocylindrową jednostkę napędową o pojemności 738 cm³, generującą maksymalną moc 80 KM i maksymalny moment obrotowy na poziomie 66 Nm. "750-tka" była zbudowana według kryteriów powielanych w innych modelach serii GPZ. Znajdziemy w niej więc klasyczny, gaźnikowy układ zasilania, chłodzenie powietrzem, ośmiozaworową głowicę z podwójnym wałkiem rozrządu oraz manualną skrzynię biegów o pięciu przełożeniach. Takie zestawienie jest gwarantem prostej obsługi serwisowej oraz bezawaryjności konstrukcji, ale także nie koliduje z osiągami na wysokim poziomie. Dobre przyspieszenie jak na tę klasę pojemnościową oraz prędkość maksymalna bliska 200 km/h w połączeniu z konkurencyjnie niską ceną spowodowały, że był to jeden z najczęściej wybieranych motocykli sportowych wśród średnio zaawansowanych jeźdźców. Do ogólnego sukcesu rynkowego przyczynił się również skuteczny układ hamulcowy, dopracowane zawieszenia oraz fenomenalne właściwości jezdne.

Jednakże do największej fascynacji modelem GPZ 750 nie przyczyniły się możliwości podstawowego wariantu. Ogromnym skokiem popularności serii było pojawienie się wersji Turbo, która mocą i prędkością maksymalną nie odstępowała na krok dużo większemu GPZ 1100. Powstanie wersji z turbodoładowanym silnikiem była odpowiedzią na Yamahę Seca Turbo, Hondę CX 500 Turbo oraz Suzuki XN85 Turbo, które mimo że nie sprzedawały się w tysiącach sztuk rocznie, to były marzeniem niejednego motocyklisty i prawdziwą ciekawostką w ofercie każdego producenta. Kawasaki GPZ 750 Turbo zostało okrzyknięte najlepszym Turbo wśród japońskich marek, ale żeby w pełni zrozumieć jego fenomen trzeba poznać specyfikację, która w latach 80' wywoływała ogromne poruszenie. Konstruktorom z Kobe udało się uzyskać ponad 150 KM mocy z jednego litra pojemności, która pozwoliła na osiągnięcie prędkości maksymalnej prawie 240 km/h. Aby wyjściowa konstrukcja GPZ 750 wytrzymała tak duże obciążenie wprowadzono szereg zmian. Klasyczny układ zasilania gaźnikami zamieniono na innowacyjny system wtrysku paliwa, zamontowano tłoki przystosowane do pracy przy niskiej kompresji, zmodyfikowano miskę olejową, założono aluminiową chłodnicę oleju, a także zwiększono kąt główki ramy. Zwieńczeniem zmian była turbosprężarka Hitachi HT-10 B, która zwiększała moc motocykla o niespełna 50 KM i czyniła go najmocniejszym motocyklem klasy 750.