Części do Motocykli KTM

KTM Duke to seria motocykli typu naked wprowadzona na rynek w 1994 roku. Początkowe modele charakterystyką najbardziej zbliżone były do supermoto, choć składały się w 80 % z podzespołów używanych dotychczas w produkcji motocykli terenowych. Są to jednoślady stworzone do szybkiej szosowej jazdy, bezkonkurencyjnie generujące wszystkie pozytywne emocje płynące z jazdy. Pierwsza generacja Dukea została wyposażona jednostkę napędową z legendarnego enduro LC4. Silnik o pojemności 609 cm ³ generował 56 KM, idealnie współgrając z niską wagą pojazdu o optymalnym rozkładzie mas. Już w kolejnym roku produkcji przeprowadzono pewne modernizacje, wprowadzono automatyczny zawór dekompresyjny sterowany za pomocą cięgna Bowdena. Był to zabieg konieczny, ponieważ dopiero w 1996 roku pojawił się rozrusznik elektryczny. Kolejna generacja zaprezentowana w 1999 roku przyniosła za sobą gruntowny facelifting. Pojawiły się tak zwane "oczy cyklopa", czyli specyficzna przednia lampa z dwoma soczewkami umieszczonymi pionowo, ponadto linia nadwozia nabrała kanciastych kształtów. Kolejne lata nie niosły za sobą większych zmian, aż do 2007 roku gdy serii nadano wygląd podtrzymywany do dziś. Bryła nadwozia została zaostrzona, linia stała się bardziej agresywna, pojawiła się też charakterystyczna rama kratownicowa. Trzecia odsłona to także porzucenie wszelkich atutów supermoto i przeistoczenie modelu w pełnokrwistego naked bikea. W tej generacji bardziej zcentralizowano masę umieszczając układ wydechowy pod silnikiem, którego pojemność wzrosła do 654 cm ³. Tradycyjny gaźnik został zastąpiony przez system wtrysku paliwa marki Keihin, a przy produkcji wahacza użyto lekkich stopów aluminium. W 2012 roku model 690 został wyposażony w układ hamulcowy z systemem ABS. Po 2010 roku Austriacy postanowili wprowadzić modele dla szerszego grona odbiorców. Pojawiły się wersje z jednostkami napędowymi o pojemności 125, 200 i 390 cm ³. Są one produkowane do dziś przez koncern Bajaj w indyjskim mieście Pure. Szerokie grono motocyklistów jest negatywnie nastawiona do jakość wykonywanych tam usług i słusznie zwraca uwagę na niedopracowane wykończenie jednośladów. Przykładowo zaawansowany konstrukcyjnie Duke 125 straszliwie raził instalacją elektryczną, która była niechlujnie zamocowana do ramy za pomocą tandetnych opasek zaciskowych. W kolejnych latach KTM starał się dopilnować tej procedury, bowiem kojarzenie austriackiego koncernu z trytytkami na pewno nie przysporzyła by im nowej klienteli. Marketingowcy z KTM-a dobrze wiedzieli jak podnieść wyniki sprzedaży. Prawie każdy rok sprzedaży niósł ze sobą specjalne wersje limitowane, produkowane w zaledwie kilkuset sztukach. Odznaczały się one atrakcyjnym malowaniem (nie tylko w odcieniach pomarańczy, dominowała szarość i czerń) oraz podrasowanymi podzespołami.

W świecie supermoto Austriacy zaczęli wieść prym już na początku lat 90'. Obok Husqvarny i Husaberga oferowali najlepsze motocykle do szaleńczej jazdy po asfaltowych winklach, pokonywanych pod dużym kątem z klasycznym "powerslidem". Maszyny z tego segmentu budowali na przerobionych konstrukcjach jednośladów terenowych, dokładając 17 calowe koła z szerokimi oponami typu slick, układy hamulcowe ze zwiększonymi średnicami tarcz oraz zmieniając przełożenia skrzyni biegów, tak aby maszyna w jak najszybszym tempie mogła pokonać każdy zakręt. Supermoto od KTM-a zawsze odznaczało się ponadprzeciętną stylistyką. Drapieżnie zaostrzone kształty nadwozia, wysoko umieszczone tłumiki oraz dynamiczna kolorystyka wyzywała do wyścigu. W kolejnych latach KTM nieco zmienił charakterystykę swoich maszyn. W dzisiejszych czasach są one bardziej komfortowe, a flagowe modele 950 i 990 nadają się także do codziennej jazdy. Dzięki swojej uniwersalności nadają się także do dalszych podróży, nawet we dwie osoby. Nie oznacza to jednak że straciły na swoich torowych możliwościach. Jednostki napędowe generujące moc w okolicach 100 KM dają nieziemską ilość wrażeń, a idealny rozkład mas czynią je niezwykle stabilnymi podczas szybkich zakrętów. Gdyby jeszcze producenci pokusili się o wprowadzenie sprzęgła antyhoppingowego i nieco zredukowali masę, motocykliści otrzymaliby model niemalże idealny. Jednakże w jednośladach z gamy Supermoto znajdziemy więcej zalet niż wad. Najlepsze zawieszenia White Power, układy hamulcowe marki Brembo oraz nowoczesne ramy kratownicowe z domieszką molibdenu i chromu czynią z nich bardzo niezawodne maszyny. Zresztą o dopracowaniu austriackich motocykli najlepiej mówi pozycja w świecie sportu motorowego. Liczne wygrane w Supermoto European Chempionship oraz wysokie pozycje w rodzimych Mistrzostwach Polski mówią same za siebie. Warto także nadmienić że KTM zdobył trzy lata pod rząd tytuł najlepszego motocykla klasy supermoto w zestawieniu prestiżowego czasopisma Cycle World. Więc jeśli na asfalcie chcesz poczuć równie nieziemskie przeżycia jak podczas motocrossowej jazdy, KTM będzie bezbłędnym wyborem.