Części do Motocykli Romet

Chart to motorower produkowany w latach 1988-1994, przez bydgoską markę Romet, o którym można śmiało powiedzieć, patrząc przez pryzmat jego jakości wykonania i wdrożonych rozwiązań, że jest perłą schyłku polskiej motoryzacji. Model uważany przez wielu, w tym także przez samych konstruktorów, jako najlepszy w dziejach marki Romet.Jest w tym sporo prawdy, ponieważ jest to pierwsza konstrukcja przy której fabryka przestała ciąć koszty produkcyjne. Importowane obręcze kół Sachsa, zawieszenie z hydraulicznymi amortyzatorami, elektroniczny zapłon czy kierunkowskazy, to tylko niektóre z udogodnień dla motocyklisty które Romet wprowadził dla poprawienia bezpieczeństwa i komfortu jazdy. Zastosowania takiej ilości usprawnień łączyło się niestety z ceną motoroweru, która była bardzo wysoka jak na pojazd tej klasy. Dzięki temu również Chart nie zdobył takiej popularności jak na przykład Komar, mimo tego że był jakościowo zbliżony do zachodniej czołówki tego segmentu.

Kadet to kolejna wersja motoroweru ze stajni Rometu produkowana w latach 1980-1990. Tym razem konstruktorzy z Bydgoszczy stworzyli model przychylny płci pięknej. Przez niskie załamanie centralnej części ramy kobiety mogły siadać na motorowerze bez konieczności przekładania nogi przez kanapę, tak jak ma to miejsce w klasycznych konstrukcjach.Przez pierwsze lata produkcji Kadet był wypuszczany na rynek z klasyczną skrzynią biegów, jednak po 9 latach Romet zdecydował się na produkcję dwóch modeli równolegle, różniących się zastosowaną skrzynią biegów. Przez cztery, ostatnie lata produkcji Kadet był wyposażony w czechosłowacki silnik Jawy z automatyczną skrzynią biegów, co było kolejnym, dużym plusem dla kobiet i młodszych użytkowników. Motorower jako że posiadał udogodnienia rzadko spotykane na polskim rynku zyskał duże grono odbiorców.

Bydgoskie zakłady produkcji rowerów i motorowerów Predom Romet powstały w 1948 roku w efekcie połączenia kilku mniejszych przedwojennych pracowni. Po 40 latach istnienia, w 1988 roku rozpoczęto w nich produkcję małolitrażowego motocykla konstrukcji radzieckiej o nazwie Mińsk 125, przeznaczonego głównie na polski rynek. Fabryka korzystała głównie z komponentów dostarczonych przez ZSRR. Sprzedaż "125-tki" trwała przez dwa lata, a dzięki niewielkiej cenie i prostej budowie zyskała niemałą popularność w naszym kraju. Konstrukcja motocykla została zaprojektowana tak, aby w czasach małej dostępności wykwalifikowanych warsztatów naprawczych, każdy bez dużej wiedzy i środków mógł usunąć potencjalną awarię. Jednocylindrowa jednostka napędowa o pojemności 123 cm ³ generująca 11 KM mocy pozwalała na sprawne poruszanie się po drogach wątpliwej jakości, a dzięki niskiej masie własnej (wynoszącej 114 kilogramów) jednoślad odznaczał się akceptowalną dynamiką. Kolejnym atutem motocykla była konstrukcja skrzyni biegów o czterech przełożeniach. Jej budowa pozwalała na demontaż bez konieczności rozpoławiania silnika, co znacząco skracało czas naprawy. Reszta wyposażenia to klasyka prostoty wykonania. Stalowa rama, proste zawieszenie, zasilanie gaźnikiem, mokry filtr powietrza oraz bębnowy układ hamulcowy sprawiały, że w tym motocyklu nie miało się co poważnie zepsuć. Mimo że od Mińska nie można było oczekiwać wysokiej jakości wykonania, ciekawych rozwiązań technologicznych czy osiągów znanych z zachodnich i Japońskich maszyn, to stworzył on szansę na realizację marzeń o własnym jednośladzie. I tak naprawdę nadal ją tworzy. W dzisiejszych czasach gdy polskie klasyki, takie jak WSK 125, osiągają niebotyczne ceny, to mały Mińsk nadal utrzymuje bardzo przystępną cenę.

Motorower z Bydgoskiej fabryki produkowany w okresie 1983-1990, był skierowany do najmłodszej grupy odbiorców. U schyłku PRL Romet stworzył prostą i lekką konstrukcje z zapożyczonym od czechosłowackiej Jawy dwusuwowym poziomym silnikiem o małej pojemności. Był on zatem ekonomiczny i niezawodny. Romet wypuścił Ogara 200 w 83' roku, zaraz po tym jak Jawa przestała produkować swoje najmniejsze jednoślady, na rzecz uderzenia w rynek motocykli.Ogar 200 cieszył się nie małą popularnością, co roku zdobywając 40 tysięcy nowych nabywców. Co przyczyniło się do takiego zainteresowania 2. konnym jednośladem? Przede wszystkim jego mała awaryjność. Oprócz typowych dolegliwości maszyn z okresu PRL, jak brak zapłonu czy cieknący gaźnik jego nabywcy nie mogli narzekać na nadmiar napraw. Jednak ekonomia ma swoją cenę. Silnik Ogara w stosunku do tych używanych w Jawach został zdławiony o prawie połowę swojej mocy. To jednak nie przeszkodziło ówczesnej czy dzisiejszej młodzieży do stawiania swoich pierwszych kroków w świecie motoryzacji.