Części motocyklowe
Triumph Sprint 1050

Sprint 1050 ST pojawił się w ofercie angielskiego producenta w 2005 roku. Był propozycją konstruktorów z Wysp Brytyjskich na szybkiego kompana do dalekich podróży po trasach o idealnej nawierzchni. Miał mocny silnik o dużej elastyczności, rozbudowaną owiewkę zapewniającą osłonę przed pędem powietrza oraz dopracowane podwozie, pozwalające chłonąć najlepsze wrażenia z dynamicznej jazdy na dwóch kołach.

Wersja z jednostką napędową o pojemności 1050 cm ³ jest następcą modelu Sprint 995, aczkolwiek jej korzeni trzeba się doszukiwać dużo dalej, bo w sportowym Tridencie produkowanym przed 1999 rokiem. Jego protoplasta był zawodnikiem z segmentu SuperSport, dlatego szosowo-turystyczny Sprint ST posiada solidny, sportowy rodowód. Motocykliści dosiadający początkowe modele musieli przyjąć bardzo pochyloną pozycję, która umożliwiała, królujące w tym modelu, duże prędkości przelotowe. W trakcie kilkunastoletniej ewolucji tracił wyczynowe aspiracje na rzecz wielkiej turystyki, aczkolwiek tempo dyktowanej jazdy nie spadało. Trzecia generacja gamy Sprint ST zapoczątkowała obraz jednośladu w takiej formie, jaka pozostała do końca produkcji w 2011 roku. Podniesiono wtedy szybę i zwiększono powierzchnię kanapy, a z roku na rok postawa za sterami robiła się coraz bardziej wyprostowana. W 2008 roku do wyposażenia seryjnego weszły pojemne kufry boczne. Od tego czasu długodystansowcy którzy nie mają wiele czasu na wakacje, a obrali sobie bardzo ambitne cele podróży, zaczęli masowo gustować w dynamicznym Triumphie.

Sprint nie odstawał zaawansowaniem konstrukcji od markowych rywali z dalekiej Azji czy śródziemnomorskich krajów Europy. Co więcej swego czasu zażarcie konkurował z dopracowaną Hondą VFR, a wyjście z tego starcia obronną ręką świadczy o nim wiele dobrego. Grzbietowa rama i jednostronny wahacz z lekkich stopów aluminium oraz elektroniczny wtrysk paliwa windowały "Anglika" na szczyt segmentu maszyn turystycznych. W 2007 roku wprowadzono trójdrożny katalizator, dlatego Triumph nie dość że dostosował się do obowiązującej normy emisji spalin Euro 3, to dołączył do grona producentów idących za trendem Eco.

Trzycylindrowa jednostka napędowa stała się znakiem rozpoznawczym angielskiej marki, dlatego nie mogło jej zabraknąć na pokładzie flagowego krążownika. Chłodzony cieczą silnik w układzie rzędowym o pojemności 1050 cm ³ generował moc 125 KM i maksymalny moment obrotowy 104 Nm. Takie osiągi nie kolidowały z przewidywalnym oddawaniem mocy, aczkolwiek R3 charakteryzował się dość szorstką kulturą pracy. Doświadczeni motocykliści przyzwyczajeni do gładkiej maniery japońskich i włoskich "czterocylindrówek" początkowo będą mieli sceptyczne podejście do układu R3, jednakże minie ono po pierwszych przejechanych kilometrach i poznaniu mocy drzemiącej w specyficznej budowie. Sześciostopniowa skrzynia biegów o "długich" przełożeniach pozwoli na osiągnięcie ponad 260 km/h, i mimo że w dzisiejszych czasach taka wartość nikomu nie imponuje, to na początku XXI robiła niemałe wrażenie. Ogromnej prędkości maksymalnej wtórują przyspieszenia. Sprint ST pierwszą "setkę" osiąga w niecałe 3,5 sekundy, zaś drugą po kolejnych 6,5. Takie osiągi w motocyklu nastawionym na daleką turystykę rozpalały wyobraźnię potencjalnych nabywców do tego stopnia, że Triumph stał się jedną z najbardziej popularnych maszyn po podróżowania w Europie.

Podwozie Sprinta jest udanym kompromisem pomiędzy komfortem, a sztywnością potrzebną do dynamicznej jazdy. Z przodu zastosowano tradycyjny widelec teleskopowy o 130 mm skoku, zaś z tyłu centralny element resorująco-tłumiący oparty na aluminiowym, jednostronnym wahaczu. Układ hamulcowy na przedniej osi składa się z dwóch tarcz o średnicy 320 mm i czterotłoczkowych zacisków, od 2006 roku na liście wyposażenia akcesoryjnego pojawił się system ABS. Na drugiej zamontowano jedną tarczę o średnicy 255 mm, którą w ryzach trzyma dwutłoczkowy zacisk pływający. Taka kompilacja w zestawie z 17 calowymi kołami świetnie wpływa na stabilność jazdy oraz daje duże pole do popisu na ciasnych łukach i podczas agresywnej jazdy po drogach szybkiego ruchu.

Podczas projektowania modelu Sprint ST konstruktorzy Triumpha chcieli stworzyć motocykl o szerokim spektrum zastosowania, który wszechstronnością odciągnął by klientów rozwijającej się oferty konkurencji. Po 19 latach od premiery turystycznej gamy bezdyskusyjnie można stwierdzić, że się im to w pełni udało.