Części motocyklowe
Suzuki DR 750 Big

Suzuki DR 750 nie bez powodu zostało ochrzczone nazwą "Big". W tym japońskim motocyklu (którego historia rozpoczęła się w 1987 roku wraz z premierą na targach Paris Motor Show) wszystko jest ogromne, począwszy od pojemności skokowej jednocylindrowego silnika, przez gargantuiczne rozmiary, a na kolosalnych możliwościach kończąc.

Jak wiele motocykli terenowych z przełomu lat 70' i 80' największy model z serii DR powstał na fali fascynacji, zarówno producentów jak i motocyklistów, morderczym rajdem Paryż-Dakar, gdzie boje toczyli najtwardsi zawodnicy dosiadający jak najlepiej przygotowanych jednośladów. W dniu swoich narodzin "Big" był największym jednośladem z klasy enduro jaki kiedykolwiek wszedł do produkcji wielkoseryjnej, aczkolwiek w kolejnych latach przez zbyt dużą masę częściej spotykano go w roli objuczonego krążownika na nieutwardzonych szlakach, a nie w ciężkim terenie. Co ciekawe ociężały "Big" kilkukrotnie wystartował w rajdzie który był inspiracją do jego stworzenia, ale nigdy go nie wygrał, mimo że za kierownicą zasiadywał dwukrotny zwycięzca zawodów i belgijska legenda rajdów terenowych- Gaston Rahier.

Jednocylindrowa jednostka napędowa o pojemności 727 cm ³ była nowoczesną konstrukcją i miała bardzo duży potencjał. W głowicy potężnej maszynerii pracował pojedynczy wałek rozrządu sterujący pracą czterech zaworów, za zapłon mieszanki odpowiadały dwie świece, a chłodzeniem monstrualnego cylindra zajmowało się jedynie powietrze i olej. Mimo braku jakiejkolwiek chłodnicy czy wentylatora cały system działał na tyle efektywnie, że nawet upalna aura afrykańskiego rajdu i nieprzerwana jazda na "pełnym gazie" nie powodowały przegrzania silnika. Aby zapewnić zadowalający poziom komfortu i nie zniechęcić cywilnych nabywców DR 750 zostało wyposażone w dwa wałki wyrównoważające, które sprawnie pochłaniały większość wibracji płynących z dużej pojemności skokowej przełomowego "singla". Największą wadą serca "Big'a" był brak dekompresatora, co znacząco utrudniało start jednostki. Bolączkę wyeliminowano dopiero w 1990 roku gdy na rynku pojawiła się druga generacja z nowym silnikiem o zwiększonej pojemności (DR 800), co przysporzyło Suzuki wzrost zainteresowania modelem.

Mimo, że silnik generował moc tylko 50 KM, które musiały podołać niemałej masie 210 kilogramów i dużym oporom toczenia terenowych opon, motocykl przyspieszał sprawnie i gwarantował przyzwoite prędkości przelotowe. Pięciostopniowa skrzynia biegów umożliwiała jazdę pod dużym obciążeniem bez spadku wydajności, ale nie dawała kierowcy wystarczającej elastyczności, dlatego na szybkich odcinkach użytkownicy byli skazani na ciągłą zmianę przełożeń.

Prawdziwym żywiołem "Big'a" od początku były wyprawy po zapomnianych szlakach o nieutwardzonej nawierzchni, co najlepiej pokazuje fabryczna wersja Touring wyposażona w seryjne kufry boczne, skrzynie centralną i osłonę pod silnikiem, aczkolwiek nawet podstawowe modele zgłaszały pełną gotowość do podróży. Duży zbiornik paliwa zapewniał ponad 550 kilometrów zasięgu, łatwość prowadzenia nie powodowała nadmiernego zmęczenia, zawieszenia o dużym skoku świetnie radziły sobie z nierównościami, zaś obszerna kanapa i wysoko umieszczona kierownica zapewniały wygodną pozycję. Kolejnymi zaletami na bezkresnych pustkowiach będzie bardzo mała awaryjność i niepodatność na ciężkie traktowanie w trudnym terenie, co w podróży zaoszczędzi nerwów, a na co dzień zmniejszy koszty eksploatacji. Największa wada konstrukcji dotknie z kolei mniej rosłych jeźdźców. Kanapa zamontowana na poziomie 90 cm dla wielu okażę się barierą nie do przeskoczenia.

Suzuki DR 750 "Big" to niewątpliwie motocykl godny uwagi, szczególnie gdy poszukujemy niebanalnej maszyny na długie lata włóczęgostwa. Duża ładowność i zasięg, mocny i oszczędny silnik oraz skuteczny układ hamulcowy i dobre właściwości jezdne to tylko część jego zalet, których pełną listę pozna się dopiero po sezonie spędzonym w siodle tego niezwykłego jednośladu. W 1990 roku DR 750 zniknęło z oferty producenta na rzecz DR 800, aczkolwiek oprócz nowego silnika konstrukcja motocykla znacząco się nie zmieniła.