check Darmowa wysyłka od 249,00 zł
check Zwroty do 14 dni
check Kup teraz! Zapłać za 30 dni
check Strefa hurtowa - B2B

Części do Motocykli Aprilia

Charakterystyka marki

Aprilia to marka z ciekawą przeszłością. Jej przykład pokazuje, że zaczynając od małego warsztatu, możliwe jest osiągniecie ogromnego sukcesu na światową skalę, a wszystko to dzięki determinacji, pasji i odpowiedniemu zarządzaniu firmą. Jej historia sięga powojennych lat, gdzie we włoskim miasteczku Noale ruszył zakład produkujący rowery. Założycielem firmy był Cavaliere Alberto Beggio. Wiele lat później, syn założyciela. Ivano Beggio wraz z pomocą swoich pracowników, skonstruował pierwszy motorower, czyli tak zwany moped. Sytuacja miała miejsce w 1968 roku i od tego czasu, syn zarządzał interesem ojca, co spowodowało przyspieszony rozwój rodzinnej firmy. Aprilia zaczęła produkować coraz więcej skuterów, a w efekcie motocykli. Pierwsze mopedy zostały nazwane Colibr, Daniela i Packi. W 1970 roku wyprodukowano motocykl przeznaczony do motocross'u. Scarabeo bo tak go nazwano, był produkowany do końca lat 70. i wyszedł w dwóch wersjach: 50 i 125 cc. Co ciekawe, w 1977 roku Ivan Alborghetti, Włoch pochodzący z Milanu, zwyciężył mistrzostwa motocrossu używając właśnie Aprilli. Marka odnosi spore sukcesy na arenie międzynarodowej. Głośnym wydarzeniem ostatnich lat, było osiągnięcie przez Aprilię statusu najbardziej utytułowanej marki wyścigów motocyklowych w historii, wyprzedzając współzawodniczącą włoską MV Agusta. Motocykle Aprilia używane są przez czołowych zawodników sportów motocyklowych i dominują, zarówno w klasyfikacji indywidualnej, jak i klasyfikacji producentów. Aprilia Racing Team bierze udział między innymi w prestiżowych Mistrzostwach Świata klasy WSBK (Superbike World Championship). Aprilia nie jest dużym koncernem, w porównaniu do pozostałych marek produkujących motocykle, jednak jest bardzo aktywna w sportowym środowisku. Obecnie Aprilia należy do koncernu Piaggio & Co. SpA i plasuje się na wysokim 4. miejscu producentów motocykli na świecie, a także jest obecna w 50 krajach świata. Firma, która rozpoczynała jako producent skuterów, teraz słynie jako jedna z najlepszych i najczęściej nagradzanych w motocyklowym świecie. Aktualnie prezesem jest Roberto Colaninno, a dyrektorem Rocco Sabelli. W strukturze koncernu obecny jest również założyciel Aprilli Ivano Beggio, który obejmuje stanowisko honorowego prezesa.

AF1

AF1 to małolitrażowy motocykl sportowy zaprojektowany przez markę Aprilia w 1985 roku. Gdy rok później trafił do produkcji imponował mocą 27 KM (wersja z silnikiem o pojemności 125 cm ³) oraz prędkością maksymalną na poziomie 160 km/h. Bliźniaczy model 50 zdobył aprobatę wśród najmłodszych, jednakże użyty silnik Minarelli generował przeciętne osiągi, przez co nie wywarł w dniu premiery aż takiego wrażenia. Nie oznacza to jednak że włoscy producenci mogli spać spokojnie. Z rok na rok ulepszali swoje maszyny, gruntownie przebudowując silniki i redukując masę odpierali atak konkurencji. Cagiva C, Gilera SP, Yamaha TZR oraz Honda NSR nieprzerwanie próbowały zepchnąć Aprilie na boczny tor. Jednak dzięki stale rosnącej mocy, nowoczesnym jak na tamte lata rozwiązaniom technicznym i ponad czasowym dizajnie AF1 ze starcia wyszła obronną ręką, do dziś ciesząc się sporą popularnością na rynku wtórnym. Aprilia AF1 125 została wyposażona w niezawodne silniki firmy Rotax. Chłodzone cieczą dwusuwowe jednostki napędowe zasilane gaźnikiem Dell’ Orto zostały sprzężone z inteligentnym dozownikiem oleju. Znajdziemy w niej również hydrauliczne zawieszenie, wydajny układ hamulcowy z tarczą na każdej osi oraz dzieloną kanapę z podniesionym miejscem dla pasażera, co jak na tamte czasy było innowacyjnym rozwiązaniem. Kolejnym atutem AF1 jest stylistyka, łącząca piękny wygląd ze zwiększającą osiągi aerodynamiką. 17 calowa ażurowa felga obłędnie prezentuję się na jednostronnym wahaczu, a dzięki umieszczeniu tylnego hamulca za obręczą czas wymiany opony został skrócony do minimum. Warto również zwrócić uwagę na malowanie. Dla pasjonatów wyścigów motocyklowych zostały stworzone wersje Sintensi Replica oraz Sport Pro (które nawiązywały do wygranych w zawodach Grand Prix) , zaś dla motocyklistów którzy nie chcieli jeździć z reklamami sponsorów torowych zawodników powstała seria Futura. AF1 w czasach swojej świetności pozwolił amatorom zasmakować sportowych wrażeń na miarę torowej jazdy. Donośny ryk wysilonej dwusuwowej jednostki i jej specyficzny zapach zapewne na długo pozostaną w pamięci młodocianych motocyklistów z przełomu lat 80 i 90.

Atlantic

 Aprilia Atlantic to seria maksi skuterów mających wszystko, a nawet więcej, czego mógłby oczekiwać nawet najbardziej wymagający miłośnik tego segmentu pojazdów. Elegancka linia, duże gabaryty i żwawa jednostka napędowa to jej główne atuty, choć nie to wyróżnia ją na tle konkurencji. Nic w niej bowiem nie jest tak dopracowane jak komfort użytkowania i wrażenia płynące z jazdy. Wysoka szyba z deflektorem chroni przed naporem powietrza i niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi, obszerna kanapa zapewnia dużo miejsca zarówno dla pasażera, jak i kierowcy, a szeroko rozpięte lusterka zapewniają nienaganną widoczność. Dodatkowo duży schowek pod siedziskiem zmieści dwa kaski otwarte lub ekwipunek na kilkudniową podróż, a do mniejszego ulokowanego pod kierownicą bez trudu wejdą dokumenty, rękawice czy inne drobne przedmioty. Poza tym został on wyposażony w gniazdo elektryczne, dzięki czemu kierowca podczas jazdy może podłączyć do ładowania telefon lub nawigację. Do dalszych podróży zachęca nad wymiarowa ilość miejsca na nogi, akceptowalnych rozmiarów zbiornik paliwa oraz rozbudowana deska rozdzielcza dostarczająca wielu informacji o stanie technicznym pojazdu, parametrach mierzonych w czasie rzeczywistym oraz warunkach pogodowych.Seria Atlantic to także wykwintny dizajn. Włosi jak mało kto potrafią zaprojektować nadwozie łączące w sobie elegancję z aktualnie panującymi trendami, przyprawiając je lekką nutą dynamiki.  Nie zapomnieli przy tym także o funkcjonalności i bezpieczeństwie, dzięki czemu piękne reflektory zapewniają znakomitą widoczność zarówno kierowcy, jak i innym uczestnikom ruchu. Do mechanicznego aspektu motocykli z serii Atlantic również nie można mieć zastrzeżeń. Elektroniczny system wtrysku paliwa marki Piaggo gwarantuje bezproblemową pracę i ekonomiczne spalanie, zintegrowany tarczowy układ hamulcowy podnosi poziom bezpieczeństwa, a optymalnie zestrojone zawieszenie (w tym tylne z regulacją napięcia wstępnego sprężyny) pozwalają sprawnie poruszać się po polskich drogach o nie zawsze sprzyjającej nawierzchni.Aprilia Atlantic to idealny wybór dla osób szukających uniwersalnego maksi skutera, który sprawdzi się zarówno podczas miejskiej jazdy w najbardziej zatłoczonych arteriach miasta, jak i w roli pełnoprawnego turystyka zabierającego na pokład dwie osoby z bagażami na weekendowy wypad.

Classic

Aprlia Classic to małolitrażowy chopper dostępny w ofercie włoskiego producenta od 1990 do 1998 roku, zrodzony w wyniku ewolucji modelu Red Rose. Za wyjątkiem jednej niedoskonałości, gwarantuje wszystko czego oczekują początkujący motocykliści z prawem jazdy kat. A1, pragnący zasmakować nieskrępowanej jazdy na dalekich dystansach. Nie znajdziemy w nim nowoczesnych rozwiązań konstrukcyjnych, podzespołów z lekkich stopów czy ekonomicznej jednostki. Jednak nie to jest w nim ważne, obdarowuje on bowiem jeźdźca czystą radością z pokonywania kolejnych kilometrów. Już krótkie spojrzenie na włoską maszynę przynosi pierwsze wyrazy uznania . W oczy rzucają się przede wszystkim chromowane elementy, obszerna skórzana kanapa oraz klasyczne szprychowe koła, dające obraz pełnoprawnego choppera. Aby wrażenia z jazdy nie odstawały od wyglądu producenci wyposażyli motocykl w wysoko wyprofilowaną kierownicę oraz wysunięte daleko do przodu podnóżki. Gdy skończymy podziwiać nienaganną linię nadwozia czas by odpalić silnik. I tu pojawia się pierwsze, a zarazem ostatnie, wielkie "ale" tego pojazdu. Jedyne czego brakuje Aprili aby oddać ducha amerykańskich krążowników to basowy gang silnika. Dwusuwowy singiel wydobywa z siebie typowy dźwięk, niestety podczas jazdy problem się potęguje . Charakterystyka jednostki wymusza wkręcanie na wysokie obroty, całej sytuacji nie ratuje nawet ogromny chromowany wydech. Jednakże, mimo pewnych wad, Aprilia daje dużo powodów do radości. Serce maszyny zasilane jest przez gaźnik marki Dell' Orto, skrzynia biegów o sześciu przełożeniach pracuje bez zarzutu, a dzięki maksymalnej mocy 15 KM na trasie motocykl bez zadyszki utrzymuje stałą prędkość 90 km/h. Czyni to więc Classica idealną maszyną do odbywania pierwszych dalszych podróży. Po wyposażeniu Włocha w akcesoryjne oparcie dla pasażera, wysoką szybę oraz boczne sakwy śmiało można ruszać na podbój Europy. (Uwaga dla zainteresowanych zakupem! Na rynku europejskim nowa generacja dostępna jest jedynie w stłumionej wersji, choć w Stanach Zjednoczonych spotyka się seryjne Classic-i o mocy ponad 30 KM, sprzedawane głównie pod starą nazwą. Podczas zakup warto zwrócić uwagę na dokumenty, ponieważ w Polsce wiele egzemplarzy pochodzi właśnie z USA).

Mojito

Mojito to seria klasycznych skuterów produkowanych przez włoski koncern Aprilia od 2000 roku. Jednoślady w dużym stopniu nawiązują stylistyką do starszej Hondy Joker, której sprzedaż zakończyła się w 1999 roku. Aprilia łączy w sobie klasyczną linię i customowe dodatki, czyniące zeń piękny pojazd w stylu vintage. Olśniewający blask chromowanych dodatków i kierownicy, oldschoolowy przedni reflektor oraz wydłużona linia nadwozia zwężająca się ku tyłowi wyróżniają ją z tłumu nowoczesnych miejskich maszyn. Szerokie stery i obszerna kanapa dają duże poczucie komfortu, kierowca ma także ogrom miejsca na nogi. Po wyposażeniu skutera w wysoką szybę i kufer centralny śmiało można się pokusić o wyruszenie w dłuższą trasę, szczególnie w przypadku wersji 125 i 150. Elastyczny czterosuwowy silnik sprawnie rozpędza 115 kilogramowego kanapowca toczącego się na 10 calowych kołach. Dzięki prostej konstrukcji Mojito (sprzedawana również pod nazwą Habana) oraz oszczędnemu czterosuwowemu sercu należy do tanich zarówno w zakupie, jak i eksploatacji. Chłodzona powietrzem jednostka napędowa z pojedynczym wałkiem rozrządu zasilana jest przez gaźnik, co znacząco obniżyło koszty produkcji. Moc 10 KM ( w modelu o pojemności 125 cm ³) sprawnie radzi sobie podczas miejskiej jazdy, a na długiej prostej rozpędzi Aprilie do około 100 km/h. W 2006 roku model Mojito doczekał się drobnego face liftingu. Wersja Custom, bo taki przydomek otrzymała druga generacja, posiada chromowane nakładki na przednim błotniku i tylnej części nadwozia oraz błyszczące relingi dookoła siodła. Nowa seria to także nowe malowania. Na szczególną uwagę zasługuje wersja w błękitno-białym lakierze, której urok dodatkowo podkreśla siodło obszyte beżowym, skóropodobnym materiałem. Aprilia Mojito (Habana) to idealny wybór dla indywidualistów oraz pasjonatów klasyki w nowoczesnym wydaniu. Przykuwa spojrzenia przechodniów oraz wyróżnia się w tłumie identycznych skuterów z dalekiej Azji. Jest także ciekawą alternatywą dla customowych wyjadaczy, którzy w drodze do pracy nie chcieliby stracić zawadiackiego zacięcia.

Pegaso

Pegaso to szosowo-turystyczny motocykl produkowany przez włoski koncern Aprilia od 1992 do 2009 roku. Został stworzony do szybkiego połykania kilometrów na asfalcie, elastyczna jednostka o niedużej mocy świetnie sprawdzi się w rękach początkujących motocyklistów, a dzięki nisko umieszczonej kanapie i niskiej wadze jest idealnym wyborem dla niższych jeźdźców oraz kobiet. Najnowsze Pegaso wyposażone w zawieszenie o zadowalającym skoku nie przestraszy się lekkiego terenu, choć seryjnie zamontowane opony o szosowym profilu oraz niewielkie koła ograniczają zabawę jedynie do szutrowych szlaków. Doskonały układ hamulcowy marki Brembo, niezawodny silnik Yamahy z modeli MT-03 i XT660X oraz sprawdzony system wtrysku paliwa czynią z Aprilli idealnego kompana na długie wakacje. Również najmłodsi dzięki wersji z silnikiem o pojemności 50 cm ³ będą mogli zasmakować wojaży w najlepszym wydaniu, tym bardziej że w tym segmencie Włoch ma niewielu rywali. Inaczej ma się sytuacja największego Pegaso, który nieustanie konkuruje między innymi z Yamahą Tenere 660, BMW F 650 oraz Hondą Transalp. "125-tka" to natomiast żwawy funbike z przednim zawieszeniem upside-down, gaźnikiem Dell'Orto oraz bezkompromisowym układem hamulcowym marki Brembo. Największy model "650" przez lata produkcji doczekał się kilku wcieleń. Pierwsza generacja produkowana do 1996 roku była rasowym enduro z seryjną aluminiową płytą chroniącą silnik, druga mocno stłumiła swoje terenowe atuty zmieniając się w czysto asfaltowego turystyka o podwyższonej szybie i zwiększonym zbiorniku paliwa. Modele Strada, Factory oraz Trial to zaś połączenie cech motocykla supermoto z funbike-m. Jednakże niezależnie od wersji Pegaso dawało to co najważniejsze, czyli radość z jazdy. Nieskrępowana pozycja za kierownicą, wygodna kanapa, dynamiczne silniki austriackiego  Rotaxa, wyśmienita mobilność oraz bezawaryjność zapewniły Aprili wysoką pozycję w motocyklowym świecie. O uznaniu świadczy także obecność w szeregach służb mundurowych Europy Zachodniej, ze szczególną popularnością wśród włoskiej policji.

Rally

Aprilia Rally to kolejny niecodzienny sprzęt włoskiego producenta. Sprzedaż trwała od 1994 do 2004 roku, lecz już dwa lata po rozpoczęciu produkcji w modelu zaszły gruntowne zmiany. Patrząc na model Rally natychmiast rzuca się w oczy jego terenowe zacięcie, bowiem nazwa nie jest jedynie chwytem specjalistów z działu marketingu. Jak na skuter, Aprilia posiada pokaźny prześwit oraz mało szosowe ogumienie. Maszyna toczy się na 10 calowych felgach obutych w mięsiste opony o wysokim profilu, zaś przednie koło umieszczone jest pod wysoko zamontowanym błotnikiem. Zależnie od roku produkcji oraz kraju sprzedaży, Rally wyposażony został w jednostkę napędową chłodzoną cieczą lub powietrzem. Szczególnie ta pierwsza wersja zasługuje na uwagę, ponieważ jest to ten sam silnik co w japońskiej Yamasze Aerox. Legendarny produkt Minarelli cechuje się wydajnością oraz długowiecznością, dzięki dużej ofercie podzespołów tuningowych zarówno moc maksymalna, jak i moment obrotowy może wzrosnąć wprost proporcjonalnie do spadku zasobności portfela. Włoch łączy w sobie zatem to co najlepsze, czyli niezniszczalną konstrukcję oraz ponadczasowy, włoski dizajn w niespotykanym wydaniu. Użytkownicy chwalą skuter za komfort jazdy, mimo niewielkich gabarytów każda część ciała znajduję wystarczająco dużo miejsca. Dobrą opinię ma także tarczowo/bębnowy układ hamulcowy oraz zawieszenie. Do najczęściej wymienianych wad zalicza się duży apetyt na paliwo, choć 6 litrowy zbiornik pozawala na przejechanie prawie 150 kilometrów. W 1996 roku włoscy producenci wsłuchali się w głos ludu, czego efektem był facelifting przedniej części nadwozia oraz zwiększony rozmiar obręczy kół. Aprilia przez 10 lat sprzedaży nie mogła narzekać na popularność modelu, głównie za sprawą młodych motocyklistów, którzy nie chcieli trzymać się wyłącznie utartych szlaków. Oczywiście głównym przeznaczeniem pozostanie zapewne codzienny dojazd do szkoły lub pracy, lecz nic nie stoi na przeszkodzie, aby wraz z nadejściem weekendu udać się na leśną przejażdżkę.

RX

RX to seria małolitrażowych motocykli klasy enduro produkowanych przez włoski koncern Aprilia. W 1985 roku zaprezentowano model 125, a po czterech latach sprzedaży gamę lekkich terenówek poszerzyła wersja o pojemności 50 cm ³. Jednoślady cechują się zdolnościami terenowymi zbliżonymi do specyfikacji maszyn ze świata motocrossu, są jednakże dopuszczone do ruchu drogowego. Poprzez redukcję homologacyjnego osprzętu (ograniczonego do lusterek, mocowania tablicy rejestracyjnej oraz oświetlenia) zachowano niską masę własną motocykla, co pozwoliło na utrzymanie nienagannej sprawności poza utartymi szlakami. Również w kwestii obejścia z właścicielami wiele nie różnią się od torowych konstrukcji. Dla wygody użytkowników zamontowano jedynie elektryczny rozrusznik silnika oraz zbiornik paliwa z rezerwą, które podnoszą komfort jazdy do minimalnego poziomu. Wersje z jednostką napędową o pojemności 125 cm ³ bez cienia wątpliwości można określić mianem wytrwałego pogromcy najbardziej niewdzięcznego terenu. Maszyna wyposażona w dwusuwowy silnik austriackiego Rotaxa odnosiła sukcesy w najcięższych wyścigach światowej klasy. Startowała m.in. w marokańskim Tuareg Rally, gdzie na przestrzeni ponad dwóch tysięcy kilometrów była skazana na dziewicze piaski największej gorącej pustyni na świecie- Sahary. Kolejne pozycje w portfolio RX to także wygrane godne podziwu. Znajdziemy w nim zwycięstwo w Six Day of Enduro France w 1991 roku, czyli w sześciodniowym teście zmagań w zróżnicowanym terenie zarezerwowanym jedynie dla najtwardszych zawodników i bezkompromisowych maszyn. Dzięki sprawdzonej konstrukcji Aprilia zdobyła szerokie grono fanów. Niezawodna jednostka Rotaxa sprzężona ze skrzynią biegów o sześciu przełożeniach, tylne zawieszenie typu Monoshock z regulacją napięcia wstępnego sprężyny, przedni widelec teleskopowy o skoku 250 mm, idealne rozłożenie mas oraz duże koła (21 i 18 cali) dają idealną maszynę do szaleństw, która zadowoli nie tylko amatorów. Niestety w 2013 roku zakończono produkcje modelu 125. Wielkie zasługi w rajdach oraz rzesze miłośników nie wystarczyły, aby przeciwstawić się rygorystycznej normie spalin Euro 3. Na targach EICMA zaprezentowano następcę legendy- nowoczesny model RXV. Wersja z silnikiem o pojemności 50 cm ³ to z kolei propozycja dla początkujących motocyklistów, którzy chcieliby pozostawić pierwszy ślad wśród wertepów. Młodsza siostra nie odnosiła co prawda sukcesów w zawodach, została bowiem stworzona do amatorskiej jazdy dla najmłodszych. Nie oznacza to jednak że czegoś jej brakuje. Na wyposażeniu znajdziemy zawieszenie typu upside-down o dużym skoku, tarczowy układ hamulcowy, podzespoły ramy wykonane z lekkich stopów aluminium oraz żwawą jednostkę napędową ze stajni Minarelli lub Piaggo (w zależności od roku produkcji). Ponadto, dzięki zmianom w przepisach w 1995 roku, motorower został wyposażony w skrzynię biegów o pięciu przełożeniach. Przedtem regulacje prawne ograniczały konstruktorów jedynie do 3 biegów, co uniemożliwiało Włochom rozwinięcie skrzydeł. Ta zmiana znacząco poprawiła osiągi narwanego singla. RX to bez wątpienia seria udanych motocykli enduro, której pozycję potwierdzają zarówno opinie użytkowników, jak i uczestnictwo oraz wygrane w morderczych rajdach w najmniej sprzyjających miejscach naszego globu.

SR

Gdy w 1992 roku narodziła się seria SR rynek skuterów został zrewolucjonizowany. Aprilia dotychczas nudnemu segmentowi nadała dynamiczny charakter, nawiązując do najlepszego sportowego stylu włoskich maszyn wyścigowych. Pierwsza generacja "SR-ki" magnetyzowała ostrymi liniami nadwozia oraz wielokolorowym malowaniem wersji "Replica". Mechaniczny aspekt jednośladu dorównywał żywiołowemu dizajnowi. Do 2011 roku każdy pojazd serii SR był wyposażony w dwusuwową jednostkę o narwanej osobowości. Najmniejsze skutery ze sportowej gamy dysponowały silnikami o pojemności 49 cm ³ i to właśnie one wyrobiły renomę całej serii. Już podczas sprzedaży pierwszej generacji producent dał do wyboru wersję chłodzoną cieczą lub powietrzem, oba serca pochodziły z legendarnej fabryki Minarelli. Stłumiona jednostka generowała moc około 5 KM, lecz dopiero po zdjęciu fabrycznych blokad pokazywała pazury. W kolejnych latach konstruktorzy skupili się na aerodynamice pojazdu, aby wyeliminować bolączki pierwotnej wersji. Prace były zakrojone na bardzo szeroką skalę, dotąd niespotykaną w przypadku projektowania tak małolitrażowych motocykli. Wraz z rozpoczęciem nowego tysiąclecia zmiany zaszły również "pod maską", zdecydowano się bowiem na wykorzystanie "pieców" od Franco Morini. W najnowszych odsłonach skupiono się także na rozkładzie mas, sztywności stalowej ramy oraz optymalnym środku ciężkości. Kolejny raz można było zaobserwować przełom w konstruowaniu pojazdu z "wagi piórkowej", jednak i tym razem producenci odwalili kawał porządnej roboty. Skuter prowadzi się świetnie, każdy ruch wykonujemy intuicyjnie z pełnym zaufaniem. Dodatkowo najnowsza SR ma pełny tarczowy układ hamulcowy z dwoma dyskami o średnicy 190 mm z dwu tłoczkowymi zaciskami, gwarantując wysoki poziom bezpieczeństwa i całkowitą kontrolę nad przebiegiem drogowych zdarzeń. Maluchy z najbardziej sportowej serii skuterów Aprili to istny przełom w tej klasie pojemnościowej oraz bez kompleksowy konkurent dla Yamahy Aerox. W 2011 roku seria SR przeszła ewolucję sprzyjającą środowisku. Na rynku pojawiły się nowe modele o pojemności 125 i 300 cm ³ spełniające wyśrubowane normy emisji spalin Euro 3. Wyposażono je w czterosuwowe jednostki i nowoczesny elektroniczny system wtrysku paliwa. Nawet mniejsza wersja przybrała formę masywnego maksi skutera, lecz w tym przypadku trudno mówić o ociężałości czy nudzie. Zachowano sportowy charakter i dynamiczne malowania, ponadto nie gryzące się z funkcjonalnymi aspektami pojazdu. Znajdziemy w nim wysoką szybę oraz obszerne siodło zapewniające komfort dwóm rosłym osobom, a skuter nadal wygląda, przyspiesza i prowadzi się zawadiacko. Jednostka napędowa o pojemności 125 cm ³ dostarczana jest przez firmę Piaggo, więc nie musimy się bać ani o jakość wykonania, ani o generowane osiągi. Obie wersje pojemnościowe produkowane są w oparciu o te same podzespoły, tak więc wybierając mniejszą wersję skuter dysponuje nadzwyczajnie efektywnymi hamulcami, zawieszeniem i solidna ramą. Oczywistym następstwem jest wyższa masa, choć nawet 15 konna wersja radzi sobie z nią nadzwyczajnie dobrze. Seria SR przez lata zaskarbiła sobie uznanie zarówno doświadczonych motocyklistów, jak i narwanych nastolatków, którzy bez opamiętania tuningują swoje maszyny w kierunku coraz większych osiągów. Mimo bezlitosnego traktowania niektórych podzespołów, seria SR przez lata wyrobiła sobie renomę "kuloodpornej".